Domingu, 23 d'avientu de 2012 Nel entornu de Proserpina
Toi avezáu a patiar per Asturies y de xuru que me presta muncho. Tol mundu, con razón, rellaciónamos con montes, subir, baxar, facer cume,...Pero hai otres caminates que tamién presten. Pueo dar fe d'ello.
Tuviera bastantes veces n'Extremadura y había patiao kilómetrros pa baxo y p'arriba a la vera'l Guadiana. Estes Navidaes nun diba mui animáu porque nun m'apetecía repetir lo mesmo d'otres veces.
Bien aconseyáu, fixi unes caminates perprestoses y quedóme la gana y los proyectos de munches más.
El primer día anduvi alredor de Proserpina. Ye una presa d'orixe romanu asitiada a unos cinco kilómetros de Mérida. Pel branu ye un sitiu mui frecuentáu polos emeritenses. Pémeque nun m'enquivoco si digo que ye la playa d'esta ciudá.
Cuando empecé la patiada, ocho y media la mañana, teníalo pa mi solu y pa dalgún q'otru aficionáu a la pesca. Unes hores más tarde apaecieron dalgunos ciclistes y piragüistes.
El paséu nun tien dificultá nenguna. Dexé'l coche na zona los chigres y empecé la patiada en dirección norte que ye la parte despoblada. Per esti llau hai terrén abondo pa caminar alloñándose daqué del pantanu. L'únicu problema yera que había cacería y nun me paicía mui aconseyable acercase. Dempués, casi siempre a la vera'l agua, completé un paseín d'unos catorce o quince kilómetros.
Una bona esperiencia pal primer día y munches esperances pa los venideros.
No hay comentarios:
Publicar un comentario